Klik hier en vind de partner voor het leven:

Het internet is nu ook een middel om je partner te vinden. En heeft zo zijn specifieke regeltjes. Iedereen kent de bekende chatkanalen (irc). Kun je lekker ouwehoeren met allerlei lui. En dat laatste is belangrijk 'allerlei'. Want wie moeten juist hun gezicht verstoppen om sociale omgang met anderen te vinden? Juist, de grootste engerds van deze wereld. Die zijn dan ook vast op internet te vinden. Zoals 48-jarige dames uit de V.S. die zich voordoen als een lekker jonge mokkeltje van 24. Benieuwd wanneer de IRC-Oscars worden uitgereikt...

Ben je lekker aan het chatten (je kan tenslotte iedere identiteit aannemen die je maar wil) denk je met een fijne persoon van het andere geslacht (en voor hen die een andere zogenaamde geaardheid hebben, lezen maar wat hen het beste uitkomt) kan het natuurlijk zo zijn dat die andere persoon op het internet zit om mensen zoals jij eens lekker in het ootje te nemen. En dat kan ver gaan. Een foto haal je heel eenvoudig van het net af. Als een kind geef je die een andere naam en je kunt hem verzenden als ware het jouw wonderschone lichaam dat op de foto staat.

En wat bij chatten kan, kan natuurlijk ook op pagina's waar je jezelf kan 'aanbieden' voor een toekomstige partner. Je hebt van die pagina's waar alleenstaanden de mogelijkheid wordt geboden zich te presenteren. Lees daarover meer op mijn pagina: Leer je partner kennen via de telefoon.... Dat kan dus ook met een foto (eventueel van iemand anders dus). Als je mag reageren reageer je vooral naar emailadressen die niet helemaal in orde zijn. Van die gratis emailadressen dus. Zoals: hotmail, yahoo, rocketmail en meer van die ongein. (Wil je het nagaan of je een nepemail hebt? Zoals: naam@hotmail.com Typ dan in je browser, zoals Netscape, het volgende in: http://www.hotmail.com en bij naam@freemail.nl typ je dus http://www.freemail.nl en kom je erachter dat het gaat om nepemailers, pas dan op! freeandsingle.com is dus ook lekker fout, maar voor 'De Relatieman' wel lekker anoniem!)

Dus op internet kun je lekker veel tijd 'verliezen' door met de verkeerde lui te emailen. En wat daarna? Als je elkaar wilt ontmoeten romantiseer je toch alles wat los en vast zit. Want je weet alleen hoe die persoon typt (dus het meeste fysieke weet je niet, en je hebt je zintuigen die het fysieke waarnemen niet voor niets gekregen. Uitschakelen is vrijwel onmogelijk). En wat je romantiseert valt dus tegen.

Ander probleem is dat de grootste groep internetgebruikers nog steeds mannelijk is. (Tenzij je op mannen valt, dan is het een uitermate fijne eigenschap van internet) Ideaal voor vrouwen, want die kunnen makkelijker een goede partner vinden. Maar voor mannen wat moeilijker, want voor jou zo 10 anderen.

Voordeel tegenover het 'echte leven' is dat je wel goed gericht op zoek kan gaan. Bestanden zijn veel groter dan bij welk huwelijksbureau dan ook. Alleen weinig zuivere bestanden. In het 'echte leven' loopt niemand met een bordje rond waarop staat dat ze nog beschikbaar zijn. En op internet is het wel heel duidelijk wat je wil. Daarnaast zijn er ook hele foute bestanden zoals bij http://www.DatingNet.nl, zoals uitvoerig beschreven op mijn pagina: Leer je partner kennen via de telefoon.... Een nadeel van veel van die bestanden is (naast het onzuiver zijn ervan, doordat er veel neppers bij zitten) dat velen (de adverteerders) niet echt origineel of creatief zijn. Ze willen blijkbaar allemaal hetzelfde. De ouwe kerels zeggen allemaal dat ze er zo jong uitzien (ja, dan ziet een twintigjarige er zeker uit als een eicel?). Het is totale eenheidsworst. In het echte leven lijken mensen veel verschillender dan hoe ze zich op internet presenteren. De partner moet voldoen aan: lang, slank, sportief, goddelijk mooi (als ware hij of zij uit de Wehkamp catalogus gekropen), prima inkomen, van reizen houden, humor, gezellig, stabiel etcetera. Ja, we willen allemaal iemand die we toch niet kunnen vinden. We hebben allemaal de eisen veel te hoog. De eisen die we aan de partner stellen, als we die aan onszelf stellen komen we vaak niet door die test heen. Staat er een foto bij van een type dat lijkt op Carry Tefsen en dat zoekt dan een Tom Cruise. Ik geef zo'n persoon natuurlijk veel kans (niet dus!).

Misschien als je iedereen aanschrijft (wat natuurlijk erg fijn te combineren is met een drukke baan) maak je een kans. Maar het is wel een flinke investering. Je kan geluk hebben, maar dat kan in de staatsloterij ook en daar doe ik al niet aan mee...

Zelf ben ik ook op het internet druk bezig geweest om erachter te komen wat er zoal mogelijk is. Zo zijn er allerlei sites op het internet waar je tegen betaling adressen kan kopen van dames die zich op het net presenteren. $10 per adres kom je redelijk vaak tegen. Maar er zijn ook goedkopere manieren. Zoals American Singles. Daar kun je gratis je profiel neerzetten. Jammer dat de meesten daar bijzonder weinig neerzetten en zo lijkt dus iedereen teveel op elkaar, daarnaast duikt daar ook al menig 'onzin'-advertentie op. Je hebt er de mogelijkheid tot het plaatsen van een foto, dat zorgt zeker voor bezoek, en ook als je een link naar je persoonlijke homepage daar neerzet krijg je flink wat bezoek (zoals ik als Relatieman mocht ondervinden toen ik daar enkel mijn site liep te promoten!).

Zelfs met enkel mijn site en verder niks aan (engelse) informatie krijg je reacties. Maar dat is enkel van heren die denken dat je een jongedame bent (ik heb de site inderdaad ook gepromoot in het dames-gedeelte!) Oude kerels uit Saudi Arabie, Egypte, Frankrijk en Marokko die er helemaal niets van begrepen hebben sturen vervolgens hun standaardemail, hopende dat er ergens, waar dan ook, op deze wereld iemand is die net zo hopeloos is als zijzelf. Op zoek naar een date.

Ook leerzaam is als je een jongedame op het net zet met foto. Je krijgt dan echt allerlei interessante correspondentie. Lees heren, want wie zijn uw concurrenten. Lees dames dan weet je wat je te wachten staat mocht je jezelf op het net willen promoten!

Behoorlijk veel mannen sturen een enkel berichtje met als strekking: ik vind je leuk, schrijf mij terug. Als er al zo weinig dames op het net zijn, een manier die niet echt suksesvol zal zijn. Er zijn er die sturen een foto en doen alsof ze het kadootje van de week zijn, terwijl op de foto toch duidelijk te zien is dat het gaat om een engerd met zelfoverschatting. Vergeet niet de vunzige email, want die is er ook redelijk wat (teveel dus). En met een beeje mazzel krijg je veelal informatie die mannen onder elkaar belangrijk vinden, zoals het merk auto, het enorme salaris en de gigantische villa. Dat het verder iemand is met een weinig prettig karakter is dan om zelf achter te komen.

Het meest krijg je als dame email van mannen van boven de 40 die aangaven toch zo jong te zijn. Als die mannen jong zijn dan is Kermit de Kikker een konijn. En is Danny de Munk een echte zanger. Nonsens dus! De email met foto heeft een voordeel, aangezien we nog behoorlijk visueel zijn ingesteld. Maar daarentegen: iedereen heeft wel een foto waar hij of zij goed en een waar hij of zij erg slecht op staat. Dus hoe betrouwbaar is een foto? Vervelend van een (grote) foto is het lange downloaden. Er zijn echter ook reacties die wel normaal zijn, en uiteindelijk gaat het niet om al die mislukkelingen maar om die ene die wel leuk is (kun je daar mee lachen om al die engerds die het niet zijn geworden). Mijn tip: schrijf wat meer over jezelf, desnoods een standaardbrief, maar zeg wel even dat het een standaardbrief is (tenslotte is de advertentie ook standaard en voor iedereen toegankelijk). Voordeel van een standaardbrief is dat je die eenvoudig naar meerdere personen kan sturen.

Op dit moment ben ik nog druk aan het experimenteren met contacten via internet. Zo heb ik meerdere dezelfde advertenties gezet. Ik was benieuwd of mensen echt vallen op het innerlijk, het inhoudelijke van iemand. Maar ik heb er wel wat verschillende foto's naast gezet. Van een man met een door de maatschappij als mooit betiteld uiterlijk en een 'doorsnee' iemand tot een soort van familie van Al Bundy. Het was op zich te verwachten, de 'mooie' c.q. 'aantrekkelijke' man kreeg vele reacties. De rest kreeg er geen. Veelal reacties uit het voormalige oostblok, dus mijn vooroordeel van lelijke oude Nederlandse man en aantrekkelijke Russische blondine mag ik wat dat betreft gaan bijschaven. En opvallend: iedereen maakte melding van het uiterlijk van deze 'aantrekkelijke' man. En de dames die er een foto bijdeden waren lang niet altijd zelf 'aantrekkelijk'. Zelfs een reactie van iemand die de 'aantrekkelijke' man wel zag zitten voor een collega van haar (dat is nog eens collegialiteit). Conclusie voor de mannen: eigenlijk weer een bitter constatering voor hen die niet zijn voorzien van een goddelijk uiterlijk. Het gaat nog steeds om verpakking (en later dan nog over inhoud...)

Ikzelf ben dus ook druk bezig te kijken wat er aan intelligente zelfbewuste dames zo rondsurft op het net. Een hele fijne uitvinding om de ander eens verdomd snel te leren kennen is: Icq, ofwel I Seek You. Kun je direct chatten met de persoon van je keuze en zo dus via repeterende vragen kijken of de antwoorden ook wel hetzelfde blijven of dat je voor de gek wordt gehouden. Doe er je voordeel mee...

Een site met veel links naar allerlei datingsites is: Datelink. Een prettig initiatief, maar pas wel op voor de foute sites, want die zitten er ook tussen, zoals sommige sites die daar als sponsor optreden.

Wat betreft mijn avonturen op American Singles. Hou je vast voor het volgende verhaal. Dit kan allemaal gebeuren in drie maanden tijd. Je zet je advertentie en er komt een leuke reactie (twee in totaal, een dame uit Canada en een uit Rusland). De Russische dame is oninteressant, weet een email met in totaal drie volzinnen te vullen. De Canadese dame is wel leuk. Dus er ontstaat een heftige emailuitwisseling met leuke vragen en antwoorden en opmerkingen over en weer. Dan komt het moment van foto-uitwisseling. Tja, dan blijkt toch dat iedereen weer anders naar zichzelf kijkt. Wat ze zelf aangaf als een tengere, goed uitziende blonde jongedame viel op de foto tegen. Daarna kwam een betere foto met de post (maar nog steeds waren haar eerste emails een zelfoverschatting qua uiterlijk). Zo zie je maar weer, stuur niet de foto op waar je het slechtste op staat. Vervolgens maakt ze het volgende allemaal mee: ze wordt verkracht, moeder krijgt hartaanval, neef pleegt zelfmoord, ze krijgt een vorm van kanker, valt flauw, raakt haar stem kwijt, gaat zich halsoverkop verloven (wat zou er morgen weer gebeuren?). En dit alles in enkele maanden. Ik dacht dat 'Goede Tijden, Slechte Tijden' een langzamer verloop kent. Tja, wat moet je daar nu mee? Inmiddels is er een einde aan deze saga gekomen. Ik heb op verzoek van de producent gevraagd mij uit deze soap te laten schrijven.

Nog een tip voor mannen en vrouwen die gaan reageren op advertenties... Je zit natuurlijk niet iedere dag de advertenties af te speuren naar je toekomstige 'vlam'. Maar als je dan een leuk iemand tegen komt: reageer dan. En snel. Want dan krijg je niet dat iemand je al voor is en inmiddels een leuke band met de mogelijke 'vlam' heeft opgebouwd (en als gefatsoeneerde burger ga je niet stoken in een goed huwelijk). Het is net als bij prijsvragen: als je niet meedoet dan win je nooit de hoofdprijs. En wat is het verotte jammer om de hoofdprijs aan je neus voorbij te zien gaan.

Klik hier en vind de partner voor het leven: