HUWELIJKSBUREAU EN HUWELIJKSBEMIDDELING
Onderwerpen:  

.............................................
Love Plaza: Contactadvertenties
..............................................
Huwelijksbureaus
..............................................
Telefoonlijnen
..............................................
Internet Liefde
..............................................
Partner Uit Polen of Thailand
..............................................
Contactadvertenties
..............................................
Een Aantrekkelijke Partner?
..............................................
Wie is De Relatieman
..............................................
HOME
..............................................


Bedankt Relatieman
Doordat ik hier een site vond voor het zetten van een eigen (gratis) contactadvertentie, ben ik in aanraking gekomen met mijn verloofde.
Handige Tips
Door de tips op deze site ben ik veel beter voorbereid geweest om een leuke partner te zoeken en te vinden. Ik was vooraf veel te naief.
Niet opgeven
Ik herkende zoveel op deze site. Al die teleurstellingen. Maar ondanks dat heb ik niet opgegeven en heb nu contact met een leuke jongeman.

Klik hier en vind de partner voor het leven:

Je kunt tegenwoordig de krant niet meer openslaan of je ziet wel een advertentie voor een huwelijksbureau of bureau dat helpt bij het zoeken van een partner. Dat klinkt leuk. Iemand die uit zijn of haar grote bestand snel de juiste partner vindt. Maar is dit ook zo? Wie zitten er in dat bestand? En krijg je daar voldoende inzicht in als je ingaat op hun voorstel? En zijn er al niet teveel bureaus zodat de spoeling wel erg dun wordt?

Wat heeft de Relatieman voor jullie meegemaakt? Welnu, ik mocht al eens bij zo een bureau komen. Een huisvrouwtje dat verder toch niets omhanden heeft verdient een aanvullend salaris op wat de man binnenbrengt en kan, want ze werkt van thuis uit, nog op de kindertjes letten. De basis voor een goede bemiddeling! (?) Jij komt ergens voor (namelijk voor een partner) en wat gaat het huisvrouwtje eerst doen? Een psychologisch verhaal over hoe moeilijk het wel niet is om in de wereld van de alleenstaande het hoofd boven water te houden. Er moet een complex aangepraat worden, mocht je dat nog niet hebben, dan wel moet het een groter complex worden. Daar zit je je dan zielig te voelen (als je niet door dergelijke goedkope psychologische trucs heen kan zien). Het moment voor de verkoper (al mag ze zich nog zo adviseur noemen) om jouw eens flink te grazen te nemen.

Met inhoudsloze kreten die niet concreet worden gemaakt moet je gaan denken met zo'n beetje het grootste bureau van Nederland te maken te hebben (als je om je heenkijkt vraag je je af hoe de kleintjes dan gehuisvest zijn... in een caravan of tent?). Vervolgens worden je allerlei vragen gesteld, vrij persoonlijk allemaal. Klinkt logisch als ze vanalles willen weten om je te 'matchen'. Of is het om de inhoud van je bankrekening te weten zodat hun salaris c.q. kostenvergoeding daaraan kan worden aangepast?

En wat heeft zo een bureau dan allemaal te bieden? Vrouwen van 40 plus (met kinderen natuurlijk) en veel te veel mannen tussen de 20 en 40. Nou dat wordt lekker matchen! (Als je op oude vrouwen of jonge mannen valt natuurlijk!) En het mooie van het verhaal, in het bestand krijg je dus geen inzicht!!! Er wordt een visje uitgeworpen waarbij ze al meteen iemand uit het bestand aan jou zouden weten te koppelen. (Dat zal me een groot bestand zijn als ze iedereen bij voor- en achternaam kent...)

Je hebt van die bureaus (het vervelende Together en ook het Belgische 'Select Partners' zijn hier voorbeelden van) die een heel verkoopapparaat hebben verzonnen. Eerst krijg je een brief met vraagteken (Together, Sarphatistraat 704-706, Amsterdam. 0205353000. Tevens kantoren in Arnhem, Rotterdam en Eindhoven). Daarin pogen ze vooral dat je wat informatie over jezelf bloot gaat geven en melden ze dat het heel normaal is om via Together een partner te zoeken en dat het in Amerika al erg goed werkt. Die mailing kost natuurlijk bakken vol met geld en daar zal iemand voor moeten betalen.

Er volgt een telefonisch contact en je mag op hun kantoor komen. Ben je man dan volgt een afspraak met een gewillig vrouwtje en voor vrouwen hetzelfde met een mannetje. Deze jongedame moet vooral zichzelf verkopen (dat komt in meer beroepen voor en die hebben ook niet altijd een hoge status). Alleen zijn ze niet allen even begaafd in animeren. De dame die me het eerst sprak was nog wel een 'lekker ding', maar ze zullen in mij wel een of andere intellectueel gezien hebben, want ik kreeg hun 'intellectuele typetje' van de week. Een studentje (kunstgeschiedenis of zo) dat ook maar wat probeert bij te verdienen, want dat gaat zo moeilijk met een studie waar toch nooit een baan in te vinden is.

Mooie verhaaltjes, een goed ingestudeerd verkooppraatje (niet commercielen onder ons zien er waarschijnlijk een liefdadigheidsinstelling in, maar schijn bedriegt ook hier) maar weinig concreet. Ze wilde weer veel weten, en ging dat vervolgens verzamelen zodat uit hun computer een bepaald profiel kwam (waar natuurlijk ontzettend veel mee 'gematcht' kon worden, zonder dat ze dat aan jou concreet kan maken). In de tussentijd mag jij een door een andere collega ingevuld plakboek bekijken met zogenaamde reacties van tevreden klanten. (De minder tevreden klanten kwamen een week na mijn bezoek bij het Tros Programma 'Radar' aan het woord. Ik vraag me af of het bureau inmiddels nog bestaat!) De tijd was vooral bedoeld om ook het inkomstenplaatje van jou te 'matchen' aan hun vraagprijs. Een paar duizend piek. En mocht je dat veel te duur vinden, dan kwam de cursus 'hoe ga ik om met het tegenargument' om de hoek kijken. "Maar is het je dan niets waard om een partner te vinden". (U merkt het al: de wedervraag. Een bijzonder irritante techniek die met name getuigd van puberaal denkniveau. En de vraag dient vooral de vermijding van wat je zelf opmerkte. Maar omdat de meeste mensen reageren op het laatste wat ze horen, wil het nog best wel eens suksesvol zijn bij hersenloze wezens.) Maar natuurlijk is het vinden van een partner je iets waard. Maar als ik daarover moet gaan onderhandelen zit ik bij de verkeerde persoon aan tafel. Ik zou flink moeten gaan betalen voor iets wat ik nog maar eens moet afwachten? "Maar vertrouw je me dan niet?" (Trut, kun je dan alleen maar wedervragen stellen? Nooit gehoord van 'open vragen' trouwens?) Net of ik aan iemand ga vertellen die net al veel persoonlijke informatie van mij heeft gekregen of ik die persoon al dan niet vertrouw. Voor je het weet is het een geflipte 'stalker'. Dus geef je maar aan dat het daar niet aan ligt. (Denkt zo'n tuthola nou echt dat ze daar een eerlijk antwoord op krijgt?). De conclusie is al lang getrokken: wat een waardeloze tent is dat hier. Dan volgt het standaard verhaal van terugbellen. Het was er dus een met ervaring, want ik mocht terugbellen. Ik dacht niet dat ik dat ooit heb gedaan...

Ook bureau Constance Sars (o.i.d.) kwam op mij over als niet al te interessant. Een heel gesprek, verkooptechnieken en op directe vragen wat voor bestand er was werd ontwijkend geantwoord. Wel werd ik lekker gemaakt met een dame uit Belgie (ook lekker dichtbij) maar die was ook nog eens 4 jaar ouder. Ik vreesde dat deze jongedame nog het dichtst in de buurt kwam van mijn leeftijd. Het lijkt er dus op dat die bestanden pas interessant worden als ik 50 ben. En dat duurt mij te lang, zeker als je per jaar moet betalen! In de maand april van het jaar 2000 bleek Constance Sars zelf aan het surfen te zijn geslagen en ook op deze pagina terecht te zijn gekomen. (Of zou ze op zoek zijn naar alle bagger die er over haar en haar buro wordt geschreven? Er is tenslotte genoeg bagger te vinden...) Constance zelf schreef me een mailtje. Ze gaf aan mij nimmer gesproken te hebben en wilde dat ik juiste informatie zou verschaffen. Ze vroeg zich af wat ik met deze onjuiste informatie wenste te bereiken. Ik gaf vervolgens aan met een huisvrouw uit Veldhoven te hebben gesproken die in naam van Constance Sars werkt. Dit was volgens haar volkomen uit de lucht gegrepen en derhalve een onwaarheid. (Het gesprek was zelfs in de keuken, daarbij lastig gevallen door haar zoon. Hoe anders dan te concluderen dat het een huisvrouw is?) Ik gaf haar vervolgens het adres en telefoonnummer van deze huisvrouw. En wat blijkt nu, de straat die ik aangaf was volgens Constance Sars zelf al jaren het hoofdkantoor. Begrijp jij het? Ze doet eerst alsof ze geen weet heeft van iemand uit Veldhoven en vervolgens blijkt ze het zelf te zijn. Tja, als je jezelf al zo slecht kent, hoe kun je dan ooit een goed overzicht hebben van de vrijgezellen in het bestand? Ik denk dat dit weer voldoende concluderend is wat betreft Constance J. Sars.

"Mens en Relatie" heeft volgens mij ook een 'draagkrachtige-marketing' net als het in mijn optiek waardeloze Constance Sars. Ofwel, is je beurs wat meer gevuld, dan mag je ook meer betalen voor de'service'. Dit concludeer ik op basis van een weinig zeggende folder van ze die ik mocht ontvangen (is via internet aan te vragen!) Dergelijke 'verkoop' is voor mij principieel afkeurenswaardig. Meer betalen doe je enkel voor meer service!

Het via sommige de teletekst-services van menig kabelkrant te vinden 'Vie A Deux' (ze hebben ook een internet-site) heeft volgens mij ook een triest bestand: jonge dames mogen zich gratis inschrijven. Nou, dan kun je je indenken dat er nu teveel jonge mannen en te weinig jonge dames daar staan ingeschreven. Wel leuk voor jonge mannen die op oudere vrouwen vallen: die zijn er voldoende.

En dan: bekend van radio en TV: Anette Hendriks en Partners. Nou, als zij je aan een partner moet helpen op dezelfde manier zoals ze zichzelf aan haar (zaken)partners heeft geholpen, hou dan je hart maar vast. Als je daar staat ingeschreven krijg je mensen voorgesteld die niet echt aan het door jou opgegeven profiel voldoen (tja, ik zei al dat je niet echt inzicht in het bestand krijgt en dat krijg je er dan van!). Nou, niet iedereen gaat met Pieter Storms stampij maken (zou overigens wel gigantisch leuke televisie opleveren!) en dus kun je klagen wat je wil, maar beter wordt het er niet op. Het is zelfs zo goed gesteld met mevrouw Hendriks en haar altijd even vriendelijke partners dat ze nu zo goed als failliet zijn. Wat daarna gebeurde? Volgens een flinke kennis van mij zijn de partners het gevecht aangegaan om er met het adressenbestand van door te gaan om elders een doorstart te maken. Dat het daarbij niet altijd even vredig aan toe ging is te concluderen uit de roep om bescherming van mevrouw Hendriks. Een van de partners Andre Mondriaan te Velserbroek zou inmiddels een nieuw bureau zijn gestart (is die al bekend van Radio en Televisie?). Maar wat voor gevoel krijg je als je dit zo allemaal leest? Nou, datzelfde gevoel kreeg ik ook! En om nou te zeggen dat ik nog zin heb om me in te gaan schrijven bij een bureau (al dan niet bekend van Radio en Televisie). Nou, nee!

Klik hier en vind de partner voor het leven:

Update: 3 augustus 2005 - Copyright, De Relatieman